Kilka opowieści z Islandii
Nowa Scena, ul. Sienkiewicza 32
„Kilka opowieści z Islandii”
tekst: Weronika Murek
reżyseria: Una Thorleifsdottir
scenografia, kostiumy, światła, wideo: Mirek Kaczmarek
muzyka: Gisli Galdur Thorgeirsson
asystent reżyserki: Tómas Arnar Þorláksson
tłumaczenie podczas prób: Krzysztof Rogoza
inspicjentka-suflerka: Kamila Długosz
obsada: Dagna Dywicka, Beata Pszeniczna, Zuzanna Wierzbińska, Wojciech Niemczyk, Andrzej Plata, Dawid Żłobiński
„Kilka opowieści z Islandii” to nie tylko opowieść o Polakach i Islandczykach. To opowieść o performowaniu i odgrywaniu tożsamości narodowych. Co to znaczy być Polakiem? Co to znaczy być Islandczykiem? I w ogóle: co to znaczy być osobą danej narodowości? Gdzie kończy się, a gdzie zaczyna symbolika lub fantazmat?
czytaj więcej
„Kilka opowieści z Islandii”
tekst: Weronika Murek
reżyseria: Una Thorleifsdottir
scenografia, kostiumy, światła, wideo: Mirek Kaczmarek
muzyka: Gisli Galdur Thorgeirsson
asystent reżyserki: Tómas Arnar Þorláksson
tłumaczenie podczas prób: Krzysztof Rogoza
inspicjentka-suflerka: Kamila Długosz
obsada: Dagna Dywicka, Beata Pszeniczna, Zuzanna Wierzbińska, Wojciech Niemczyk, Andrzej Plata, Dawid Żłobiński
„Kilka opowieści z Islandii” to nie tylko opowieść o Polakach i Islandczykach. To opowieść o performowaniu i odgrywaniu tożsamości narodowych. Co to znaczy być Polakiem? Co to znaczy być Islandczykiem? I w ogóle: co to znaczy być osobą danej narodowości? Gdzie kończy się, a gdzie zaczyna symbolika lub fantazmat?
TO WYDARZENIE JUŻ SIĘ ODBYŁO
Kilka opowieści z Islandii
Nowa Scena, ul. Sienkiewicza 32
„Kilka opowieści z Islandii”
tekst: Weronika Murek
reżyseria: Una Thorleifsdottir
scenografia, kostiumy, światła, wideo: Mirek Kaczmarek
muzyka: Gisli Galdur Thorgeirsson
asystent reżyserki: Tómas Arnar Þorláksson
tłumaczenie podczas prób: Krzysztof Rogoza
inspicjentka-suflerka: Kamila Długosz
obsada: Dagna Dywicka, Beata Pszeniczna, Zuzanna Wierzbińska, Wojciech Niemczyk, Andrzej Plata, Dawid Żłobiński
„Kilka opowieści z Islandii” to nie tylko opowieść o Polakach i Islandczykach. To opowieść o performowaniu i odgrywaniu tożsamości narodowych. Co to znaczy być Polakiem? Co to znaczy być Islandczykiem? I w ogóle: co to znaczy być osobą danej narodowości? Gdzie kończy się, a gdzie zaczyna symbolika lub fantazmat?
czytaj więcej
„Kilka opowieści z Islandii”
tekst: Weronika Murek
reżyseria: Una Thorleifsdottir
scenografia, kostiumy, światła, wideo: Mirek Kaczmarek
muzyka: Gisli Galdur Thorgeirsson
asystent reżyserki: Tómas Arnar Þorláksson
tłumaczenie podczas prób: Krzysztof Rogoza
inspicjentka-suflerka: Kamila Długosz
obsada: Dagna Dywicka, Beata Pszeniczna, Zuzanna Wierzbińska, Wojciech Niemczyk, Andrzej Plata, Dawid Żłobiński
„Kilka opowieści z Islandii” to nie tylko opowieść o Polakach i Islandczykach. To opowieść o performowaniu i odgrywaniu tożsamości narodowych. Co to znaczy być Polakiem? Co to znaczy być Islandczykiem? I w ogóle: co to znaczy być osobą danej narodowości? Gdzie kończy się, a gdzie zaczyna symbolika lub fantazmat?